Remont techniczny na Blogu zakończony - udało mi się jako-tako przymusić nowy layout do współpracy - mam nadzieję, że jest bardziej przejrzysty. Zapraszam więc do nowego posta z zakresu fotografii brzuszkowej.

Mając w swoim obiektywie Gosię i Grzegorza ponownie przetrenowałem swój nowy system oświetleniowy, a że para (jak widać) fotogeniczna i (musicie uwierzyć) cierpliwa, udało się wykonać cały plan. Tak, plan! :) 

Zwykle idąc na tego typu sesję przeglądam zdjęcia w internecie, blogi, artykuły i mając ogólny pomysł idę na spotkanie. Tym razem spotkałem się z bardzo konkretnymi wymaganiami co do formy i poszczególnych ujęć. A zatem praktycznie gotowy plan sesji - zdjęcia które młodej mamie się spodobały. 

Bardzo mi się takie podejście spodobało. Przeszliśmy przez wszystkie punkty, przejrzeliśmy wyniki i dopracowaliśmy to co chcieliśmy powtórzyć. Od teraz polecam takie podejście - sam będę je stosował. Zdarzało mi się rysować szkic w stylu "storyboardu" przed jakimś wydumanym ujęciem, ale coś takiego, to pierwszy raz. Dało to komfort zarówno mnie, jak i  (co najważniejsze) moim modelom, którzy wiedzieli co będziemy robić, a ja tylko prosiłem o różne modyfikacje ustawień, zmieniałem punkt widzenia, światło, obiektyw...  Mogłem w miedzy czasie zrobić spokojnie coś własnego, bez stresu, że sesja nie spełni oczekiwań....

Technicznie w zasadzie niewiele do powiedzenia - cała sesja została oświetlona moją prawie nową 400Ws lampą studyjną z sofboxem. Wypróbowałem grida do softboxa, oraz beutydish'a z gridem. Do tego wszystkiego moje nowe tło (a konkretnie biowłóknina ze sklepu ogrodniczego) ustawiona na niestety zbyt niskich statywach - niby jest to 2,15m ale raczej powinno być conajmniej 2,5m - muszę pomyśleć o "przedłużaczu" . Obiektywy głównie 50mm oraz 17-50mm. Od jakiegoś czasu myślę o przeprowadzeniu testu porównującego poszczególne metody oświetlenia... może się wezmę :)

Chcąc wykorzystać pierwsze wiosenne światło słoneczne postanowiłem zrealizować sesję oświetloną w stylu crosslight, czyli oświetlenia krzyżowego. Zasada jest prosta - należy umieścić modelkę pomiędzy dwoma źródłami światła. W tym przypadku użyłem nawet trzech źródeł - najsilniejsze (co sprawiało spore kłopoty mojemu obiektywowi nie dającemu zbytnio rady pod światło) to słońce. Fotografia pod słońce bardzo mi się podoba, daje wrażenie ciepła, a ja chciałem pokazać te pierwsze wiosenne promienie - użyłem ich do oświetlenia  kontur modelki. Następnym źródłem jest złota blenda (trzeba pamiętać, że do czegoś trzeba ją przymocować, ja miałem kłopoty...) która odbijała światło słoneczne (jeszcze bardziej je ocieplając) w stronę twarzy modelki - dzięki czemu udało się uzyskać szczegóły na twarzy, a przy okazji uzyskuję cieplejszy kadr. Ostatnim źródłem, które dodałem pod koniec, jest lampa błyskowa, którą postawiłem na ziemi i doświetliłem modelkę bez modyfikatorów pod kątem 90 stopni do dotychczasowych źródeł. Dzięki temu (widać to w ostatnich zdjęciach) twarz jest jeszcze jaśniejsza, ale gubi trochę ciepła pochodzącego od blendy. Cały schemat oświetlenia wyglądał mniej-więcej tak:

A ja z aparatem biegałem najczęściej na prawo od lampy - do blendy.

Na początku kilka z ekstremalnie szerokiego ujęcia.

Wszystkie ujęcia były na ręcznych ustawieniach, przy czasie 1/250 - czas synchronizacji z lampą. Lampa także na ręcznym manipulowaniem mocy - aż będzie dobrze. Do tego wszystkiego przesłona regulowana tak, żeby uzyskać niewielką głębię, a jednocześnie nie prześwietlić sceny - co przy takiej ilości światła nie było trudne.

Jak widać nie inwestując praktycznie nic, możemy pobawić się w oświetlenie krzyżowe - jako blendy możemy użyć jakiejkolwiek powierzchni odbijającej światło, jak płyta styropianu do ocieplania domów, czy prześcieradło trzymane przez znajomego. Dodając do tego jedną lampę błyskową (może być stara, działająca tylko manualnie) mamy zestaw trzech źródeł światła.

Olaf od mojej ostatniej wizyty bardzo urósł :) 

Sfotografowanie rocznego chłopaka, który w ogóle nie chce być tam, gdzie akurat jestem ja z aparatem, który przemieszcza się z jednego punktu w drugi z prędkością strzału karabinowego, niezależnie od przeszkód... to było prawdziwe wyzwanie. Jednym słowem spociłem się jak koń na wyścigach, zrobiłem dziesiątki ujęć, na których już nikogo nie było jak nacisnąłem spust. Ustawienie lampy na statywie było chyba złym pomysłem, jakiekolwiek ustawianie kadru, w mieszkaniu jest praktycznie niemożliwe - młody za każdym razem był w innym miejscu niż planowane przeze mnie tło... i ustawiona lampa. Ale że model wdzięczny i wytrzymały, mama pomocna,  a ja powoli zbieram doświadczenie i pomysły na "pewne" strzały... dałem rady i mogę się pochwalić kilkoma fajnymi przykładami.

To moja pierwsza sesja z oświetleniem studyjnym. W porównaniu z "małymi lampkami" to rewelacyjna moc (400Ws) dająca na tak niewielkim obszarze ogromne możliwości zabawy modyfikatorami i rozpraszania. Czas gotowości wręcz niesamowity dla człowieka przyzwyczajonego do dotychczasowej pracy, dodatkowo pewność - czyli 100% naciśnięć spustu mam błysk - przy moich Chińskich wyzwalaczach to rewolucja. Oczywiście są i wady... w przypadku tak szybkiego modela, gdzie autofokus nie nadąża trzymanie statecznej, dużej i ciężkiej lampy to duże wyzwanie - w tym przypadku chyba jednak rozwiązanie oparte na małej lampce w jednej ręce z moim beaty-dishem zrobionym z talerza do pizzy jest właściwszym rozwiązaniem. W tej sesji używałem głównie 50mm z uwagi na dużą dziurę (F1.7) i 17-50mm (F2.8) jako bardziej uniwersalnego rozwiązania. Spróbowałem kilku przerysowanych szotów z ekstremalnie szerokim kontem 11-16mm, ale na to trzeba by jednak mieć ustawione tło. Udało mi się złapać "catchlight" na większości zdjęć - używałem beauty-disha z plastrem miodu albo softboxa z dwoma dyfuzorami.